Επιστολή προς τον υπουργό Παιδείας σχετικά με την απαλλαγή από τα θρησκευτικά.

ΑΠΟ: Ένωση Αθέων
ΠΡΟΣ: Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: ΜΜΕ

Κύριε υπουργέ

Στην απάντησή σας στην υπ′ αριθμ. 757/03-07-2014 ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτή κ. Νικολόπουλου, με θέμα “Διατήρηση του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία”, απαντάτε περίπου ως εξής:

“Σύμφωνα με τα ωρολόγια προγράμματα, τα Θρησκευτικά διδάσκονται 2 ώρες την εβδομάδα από Α’ Γυμνασίου ως και τη Β’ Λυκείου και μία ώρα την εβδομάδα στην Γ’ Λυκείου. Από το μάθημα απαλλάσσονται οι μη ορθόδοξοι μαθητές με αίτηση των γονέων τους και οι τελευταίοι ενημερώνονται έγκαιρα για τις ημέρες και ώρες του εκκλησιασμού. Επίσης αν οι τελευταίοι θέλουν στο απολυτήριό των παιδιών τους να φαίνεται ότι ακολουθούν άλλο θρήσκευμα ή δόγμα, πρέπει να προσκομίσουν πιστοποιητικό Μητρώου ή Δημοτολογίου στο οποίο αναφέρεται ότι ακολουθούν το συγκεκριμένο δόγμα.
Για την απαλλαγή από το μάθημα ισχύουν οι εγκύκλιοι 91109/Γ2/10-7-2008 και 104-71/Γ2-4-8-2008.
Το μάθημα των Θρησκευτικών υπηρετεί τους γενικούς σκοπούς της παιδείας όπως αυτοί αναφέρονται στο Σύνταγμα (ηθική και πνευματική ανάπτυξη) και έχει ως προσανατολισμό τη γνώση γύρω από την πίστη, την παράδοση, τη ζωή και τον πολιτισμό της Ορθοδοξίας αλλά και τη γνωριμία με άλλες θρησκείες και δεν επιδιώκει να αντικαταστήσει την κατήχηση της Εκκλησίας («η οποία αποτελεί βασική και διακριτή ποιμαντική δραστηριότητά της»).”

Η απάντησή σας, δηλαδή, είναι βασισμένη σε Προεδρικό Διάταγμα του 1998 καθώς και σε Εγκυκλίους του 2008 οι οποίες έχουν καταργηθεί από το ίδιο σας το υπουργείο, παρακτικά με το περιεχόμενο και επί λέξει με το τελευταίο εδάφιο της νέας και πολύ πιο πρόσφατης Εγκυκλίου υπ′ αριθμ. 133099/Γ2/19/09/2013, σύμφωνα με το οποίο:
“Με την έκδοση της παρούσας εγκυκλίου παύουν να ισχύουν οι με αρ. πρωτ. 91109/Γ2/10-07-08, 104071/Γ2/04-08-08 και Φ12/977/109744/Γ1/26-08-08 Εγκύκλιοι”.

Αναμένουμε άμεση ανάκληση της ανωτέρω απάντησης ως παντελώς άκυρης, με συνεπή, ακριβή και ξεκάθαρη διόρθωσή της τόσο ως προς τη βάση και τις πηγές της όσο, και κυρίως, ως προς το περιεχόμενο και τα σε αυτή διαλαμβανόμενα, ώστε να επαναφέρει 100% το πνεύμα και την ουσία της νέας Εγκυκλίου, η οποία καταργεί σαφώς την πεπαλαιωμένη, άδικη και εντελώς προβληματική αντίληψη ότι απαλλαγή μπορούν να ζητήσουν μόνον ετερόδοξοι μαθητές,
προτάσσοντας ότι “οποιοσδήποτε μαθητής μπορεί να πάρει απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών, αρκεί να δηλώσει ότι τη ζητά για λόγους θρησκευτικής συνείδησης, χωρίς να αναφέρει το θρήσκευμά του“.

Θεωρούμε, δε, ότι οποιαδήποτε κωλυσιεργία, καθυστέρηση, υπεκφυγή, απόκρυψη ή συγκάλυψη μπορεί κάλλιστα να είναι εκ του πονηρού, προκειμένου είτε να καλύψει κάποιους, είτε να χαϊδέψει αυτιά, καθησυχάζοντας —ενδεχομένως και προκλητικά— την “επικρατούσα θρησκεία” και όσους σθεναρά την υπερασπίζονται έναντι —και σε βάρος— οποιασδήποτε απόπειρας εκσυγχρονισμού της αλλά και των υπολοίπων φορολογουμένων πολιτών.