Η Ένωση Αθέων αναδημοσιεύει το ακόλουθο δελτίο τύπου που εστάλη από τον δικηγόρο του Διονύση Καβαλιεράτου.
Στις 14 Μαρτίου 2013 εκδικάστηκε ενώπιον του Β΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών η υπόθεση εις βάρος των Διονύση Καβαλλιεράτου, καλλιτέχνη, και Ε.Π., ιδιοκτήτη αίθουσας τέχνης, για το αδίκημα της καθύβρισης θρησκευμάτων του άρ. 199 ΠΚ. Το δικαστήριο, αποτελούμενο από την Πρόεδρο κ. Μόρφη, έκρινε αθώους τους κατηγορουμένους με την υπ’ αριθμ. 28567/2013 απόφασή του, ακολουθώντας την σύμφωνη εισαγγελική πρόταση της Εισαγγελέως κ. Καρδαρά.
Η ποινική δίωξη αφορούσε δύο πίνακες (σκίτσα) του κ. Καβαλλιεράτου, που είχαν εκτεθεί στην αίθουσα τέχνης του συγκατηγορουμένου του το 2008 και οι οποίοι επισυνάπτονται. Στα σκίτσα απεικονίζονταν ο Χριστός, η Παναγία και άλλες μορφές, σε μια σκοτεινή ατμόσφαιρα παραδόξου, εφιάλτη και αλλόκοτου, όπου δεν έλειπαν οι υπαινιγμοί στην μυθολογία και στην λογοτεχνία, όπως στην Κόλαση του Δάντη.
Στην διάρκεια της δίκης δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής προς υποστήριξη της κατηγορίας και μόνο ο συνάδελφος και νομικός σύμβουλος της Χρυσής Αυγής κ. Ζωγράφος, όμως η πολιτική αγωγή αποβλήθηκε σύμφωνα με την σχετική νομολογία, που δεν επιτρέπει την παράστασή της στο έγκλημα της καθύβρισης θρησκευμάτων (ενδεικτικά ΑΠ 1/2000).
Οι μάρτυρες κατηγορίας ήταν πιστοί των Γνησίων Ορθόδοξων Χριστιανών, μεταξύ των οποίων και ο Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος, οι οποίοι είχαν δει τις επίμαχες εικόνες σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή ενημερωτικού χαρακτήρα και όχι στην αίθουσα τέχνης. Οι μάρτυρες κατηγορίας διαμαρτυρήθηκαν για τη προσβολή του θρησκευτικού τους συναισθήματος και αναρωτήθηκαν γιατί ο κ. Καβαλλιεράτος δεν είχε ζωγραφίσει τον Μωάμεθ ή την μητέρα του, αλλά τον Χριστό. Μία μόνο εξ αυτών κατέθεσε ότι επισκέφθηκε επίτηδες την έκθεση για να δει περί τίνος πρόκειται μαζί με ένα άλλο μέλος των ΓΟΧ, τον οποίο επανειλημμένως κατέθεσε ότι συγκράτησε “για να μην τα σπάσει όλα”. Το συγκεκριμένο μέλος των ΓΟΧ εκφράζει τις απόψεις του στο συνημμένο βίντεο.
Οι μάρτυρες υπεράσπισης, που ήταν Καθηγήτριες της ΑΣΚΤ, ιστορικοί τέχνης και δημοσιογράφοι, κατέθεσαν στο δικαστήριο τα σχετικά με την προσωπική καλλιτεχνική διαδρομή του κ. Καβαλλιεράτου, π.χ. τις σπουδές του και τις εκθέσεις όπου έχει συμετάσχει, για το πώς ερμηνεύεται ένα έργο τέχνης και πώς εξέλαβαν οι ίδιες όσα είδαν με τα μάτια τους στην αίθουσα τέχνης, όπου τα επίμαχα δύο έργα εντάσσονταν σε ένα σύνολο εκθεμάτων. Επιπλέον, διευκρινίστηκε ότι η αίθουσα τέχνης είχε κλειστή την πόρτα της και η είσοδος γινόταν μόνο αφού χτυπούσε κανείς τον κουδούνι, ενώ τα έργα ήταν εκτεθειμένα στο υπόγειο. Δεν υπήρχε κανείς τρόπος να δει τα έργα κάποιος που δεν το επιθυμούσε και δεν είχε ενημερωθεί ως προς αυτά, ενώ η κυκλοφορία τους στην τηλεόραση και αργότερα στο διαδίκτυο έγινε χωρίς την θέληση του κ. Καβαλλιεράτου ή του συγκατηγορουμένου του.
Αμέσως μετά την απαγγελία της αθωωτικής απόφασης πολλοί από τους μάρτυρες κατηγορίας και άλλους πιστούς που είχαν προσέλθει στο ακροατήριο του δικαστηρίου ξέσπασαν σε αποδοκιμασίες και κατάρες προς τον κατηγορούμενο, τους συνηγόρους υπεράσπισης και τους μάρτυρες υπεράσπισης (“καρκίνο στα παιδιά σας!”, “θα σας βασανίζουν οι δαίμονες στην κόλαση”, “πόσα σας πλήρωσε ο αρχιρραββίνος;” κ.λπ.), με αποτέλεσμα να διακοπεί η συνεδρίαση του δικαστηρίου και να δημιουργηθεί έκρυθμη κατάσταση. Οι παράγοντες της υπεράσπισης ουσιαστικά αποκλείστηκαν στον χώρο του εδωλίου του κατηγορουμένου και των θέσεων των συνηγόρων, ενώ κάποιοι εξέφρασαν φόβο για την σωματική τους ακεραιότητα. Χρειάστηκε να παρέλθει αρκετός χρόνος μέχρι να αποχωρήσουν από την αίθουσα οι παράγοντες της δίκης, με την συνοδεία αστυνομικής δύναμης που κλήθηκε και κατέφθασε για τον σκοπό αυτό.
Η άποψη της υπεράσπισης είναι ότι πρόκειται για μια ορθή απόφαση, δεδομένου ότι το έγκλημα της καθύβρισης θρησκευμάτων δεν τελέστηκε ούτε αντικειμενικά ούτε υποκειμενικά. Ειδικότερα, δεν έλαβε χώρα “δημόσια” τέλεση του αδικήματος, όπως απαιτεί το άρ 199 ΠΚ και η σχετική παγία νομολογία, αλλά ούτε υπήρξε “κακόβουλη καθύβριση” της χριστιανικής θρησκείας, όπως την ορίζει η σχετική ΑΠ 1869/1984. Συνολικά, θεωρούμε ότι η απόφαση προάγει την ελευθερία του λόγου και ειδικότερα της καλλιτεχνικής έκφρασης στην χώρα μας, ερμηνεύοντας και εφαρμόζοντας με φειδώ το προβληματικό άρ. 199 ΠΚ.
Ο πληρεξούσιος συνήγορος υπεράσπισης του Δ. Καβαλλιεράτου
Αθανάσιος Ι. Αναγνωστόπουλος
http://www.youtube.com/watch?v=helxCee7B64
