Σε απάντησή του στο ερώτημα με αριθμό 2623/12/12/2011 του βουλευτή κ. Γαληνού με θέμα “Διακοπή συνταξιοδότησης λόγω μη παραλαβής ΑΜΚΑ , για λόγους θρησκευτικής και κοινωνικής συνείδησης”, ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών ασφαλίσεων κύριος Κουτρουμάνης δηλώνει ότι η παραλαβή του ΑΜΚΑ δεν αποτελεί πρόβλημα επειδή δεν παραβιάζεται το θρησκευτικό συναίσθημα των Ελλήνων, και το τεκμηριώνει με αναφορά στην άποψη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου ότι “ο αριθμός ΑΜΚΑ είναι απλώς ένας επιπλέον χρηστικός αριθμός και από όλα τα μέχρι τώρα στοιχεία ουδείς κίνδυνος προκύπτει για τη σωτηρία των ψυχών”.
Αφού υπενθυμίσουμε στον κύριο Υπουργό ότι δεν είναι όλοι οι Έλληνες θρησκευόμενοι, και ότι από τους θρησκευόμενους δεν είναι όλοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, επομένως είναι από άτοπο έως προσβλητικό να μιλά για “θρησκευτικό συναίσθημα των Ελλήνων“, θα θέλαμε να τον ρωτήσουμε:
– Βάσει ποιας νομοθεσίας προκύπτει ότι οι κρατικές υπηρεσίες γενικά και το συγκεκριμένο Υπουργείο ειδικότερα οφείλει να βασίζει τις αποφάσεις του στις απόψεις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου;
– Εάν η Διαρκής Ιερά Σύνοδος είχε αποφανθεί ότι ο ΑΜΚΑ συνιστά κίνδυνο για τη σωτηρία των ψυχών, τι στάση θα είχε τηρήσει το Υπουργείο;
Το γεγονός ότι το Υπουργείο ενός σύγχρονου κράτους, σε απάντησή του προς τη Βουλή, παραπέμπει επισήμως σε έναν θρησκευτικό φορέα για την τεκμηρίωση των αποφάσεών του και για την οριοθέτηση των σχέσεών του με τους πολίτες θα μπορούσε να είναι φαιδρό αν δεν ήταν εξοργιστικό. Ως πολίτες ενός κράτους που θέλει να λέγεται κράτος δικαίου και ισοτιμίας, περιμένουμε από τους κρατικούς φορείς να έχουν αντικειμενικά κριτήρια για τις αποφάσεις τους, και όχι να βασίζονται σε δεισιδαιμονίες, παραπέμποντας στις υποκειμενικές απόψεις του εκάστοτε θρησκεύματος.
Παρακαλούμε τον κύριο Υπουργό να λάβει σαφή θέση ως προς τα παραπάνω ζητήματα.
